Blog Marcina Krzemińskiego

Walka o przewodnictwo w polskim rankingu 2015, a tym samym o nagrodę specjalną w wysokości 10.000 złotych ufundowaną przez ZPC Brześć z Brześcia Kujawskiego nabrała rozpędu. Do końca sezonu pozostały jeszcze dwa POL TOUR-y i trzy odmiany mistrzostw Polski. Jest więc gdzie zyskać i tracić punkty.  Po Gdańsku pozycję lidera Radosławowi Babicy odebrał Mateusz Śniegocki. Różnica czterech punktów niewiele daje, ale zawsze jest różnicą.  Za tą dwójką jest Mieszko Fortuński ze stratą do lidera 6 punktów, a potem Wojciech Szewczyk . Jego dzieli do Mateusza 12 punktów.  Do walki włączył się Michał Turkowski, zwycięzca zawodów w Green Clubie. Ma jeden punkt mniej od Wojtka.  Myślę, że w grze jest nadal Tomasz Kapłan i … nieobecny w Gdańsku Karol Skowerski. Od wyniku końcowego odlicza się najsłabszy start, więc Skower dużo nie stracił, ale nic nie zyskał.  Pełny ranking znajdziesz w zakładce POL TOUR  lub na stronie Polskiego Związku Bilardowego.

Matchroom Sport ogłosiło listę uczestników tegorocznego turnieju par World Cup of Pool , który odbędzie się w dniach 22-27 września w York Hall in Bethnal Green.

Polskę reprezentować będą Mateusz Śniegocki i Wojciech Szewczyk.  Oto nazwiska zawodników.

Europe (17)

Austria - Albin Ouschan & Mario He

Belgium -  Serge Das & Olivier Mortier

Czech Republic - Roman Hybler & Michal Gavenciak

England A - Darren Appleton & Karl Boyes

England B - Mark Gray & Daryl Peach

Estonia - Dennis Grabe & Erki Erm

Finland - Mika Immonen & Petri Makkonen 

France - Stephan Cohen & Alex Montpelier

Germany - Ralf Souquet & Thorsten Hohmann

Greece - Nikos Ekonomopoulos & Alexander Kazakis

Holland - Niels Feijen & Nick van den Berg

Italy - Danieli Corrieri & Antonio Benvenuto

Poland - Mateusz Sniegocki & Wojciech Szewczyk

Romania - Babken Melkonyan & Ioan Ladanyi

Russia - Ruslan Chinakhov & Konstantin Stepanov

Spain - Francisco Diaz-Pizarro & Francisco Sanchez Ruiz

Sweden - Marcus Chamat & Christian Sparrenloev-Fischer

Rest of World (6)

Australia - Robby Foldvari & Chris Calabrese

Canada - Jason Klatt & John Morra

New Zealand - Matt Edwards & Nick Pera

Peru - Cristopher Tevez & Manuel Chau

Qatar - Waleed Majid & Bashar Hussain

USA - Shane Van Boening & Mike Dechaine

 Asia (9)

China - Li Hewen & Liu Haitao

India - Raj Hundal & Amar Kang

Indonesia - Muhammad Simanjuntak & Irsal Nasution

Japan - Naoyuki Oi & Toru Kuribayashi

Korea - Jeong Young Hwa & Ryu Seung Wu

Malaysia -  Ibrahim Bin Amir & AN Other

Philippines - Carlo Biado & Warren Kiamco 

Singapore - Aloysius Yapp & Chan Keng Kwang

Taiwan - Ko Pin Yi & Chang Yu Lung 

Kilka dni temu uzgodniłem warunki organizacji ostatniego w tym roku turnieju Dynamic Best of the East.  Gospodarzem będzie Cue Club w Belgradzie, w którym rządzą Darko Stanković i Andreja Klasović.  Cieszę się z powrotu na Bałkany, bo tam jest z kim rywalizować. Spodziewam się, że przyjadą zawodnicy z terenów byłej Jugosławii. Nie zabraknie więc medalistów mistrzostw Europy. Będą z pewnością Rumunii i Bułgarzy. Z Polski pierwsi bilety lotnicze wykupili Tomasz Kapłan i Ewa Bąk. Reszta się zastanawia.  Oby krótko, bo dzisiaj AIR SERBIA ma jeszcze dobre ceny.

W porównaniu z poprzednimi latami mniej Polaków uczestniczy w Dynamic Best of the East, ale większa grupa startuje w Euro Tour. To pięknie, że mamy wysokie aspiracje, ale nie jest tajemnicą, że udział kilku naszych w ET to raczej wycieczka turystyczna, bo jak widać szans nie mają żadnych. Zawsze uczono mnie, że trzeba stopniować trudności, aby właściwie rozwijać motywację sportową. Ale kto bogatemu zabroni ?  Szkoda, że duża część zawodników samodzielnie pokrywa koszty udziału w imprezie. Nie są to tanie wyjazdy. Gdy jeszcze nie ma wyników, to trochę przykro. Dynamic Best of the East jest cyklem przygotowującym do startów w głównych imprezach.  Cechuje go dobry poziom sportowy, ale także możliwość spotkania zawodników -obcokrajowców, grających na średnim poziomie.  Polska czołówka podkreślała, że Dynamic Best to turniej ” łatwego pieniądza”. Łatwiej jest wejść w pulę nagród DBOE niż ET.

Prezydent Andrzej Duda podpisał zmiany w ustawie o sporcie. Zgodnie z tym, wszystkie polskie związki  dyscyplin nieolimpijskich, działające w sportach nie uznanych przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski utracą status narodowego związku sportowego. Nie będą miały prawa powoływania kadry narodowej, wyłączności na organizację mistrzostw Polski czy ubiegania się o stypendia i nagrody dla zawodników.  Jeżeli się nie mylę, to taki los czeka 14 organizacji. Mogą one oczywiście działać, ale już jako stowarzyszenia ogólnopolskie, ale nie polskie związki sportowe.  Wykładnia dokonana przez prawo z jednej strony porządkuje system, ale z drugiej spycha na margines wiele tysięcy osób aktywnych sportowo.  Dla bilarda, ta zmiana niczego nie oznacza. Nasza najwyższa struktura -World Confederation of Billiard Sports jest od 1996 roku w ” Rodzinie Olimpijskiej” .  Jesteśmy członkiem SportAccord, International World Games Association i ARISF . Wypełniamy zalecenia World Anti Doping Agency.  My myślimy o kroku do góry- o olimpiadzie. To jednak nie jest łatwe.

W Green Clubie w Gdańsku 30 września poznamy 13. Mistrza Gdańska.  Podobnie jak w minionych latach bardzo ciężko jest wskazać, kto ma największe szanse. Dotychczas najwięcej zwycięstw ma Radosław Babica, który był niepokonany w 1999; 2005, 2006, i 2007 roku. Po dwa złote medale mają Karol Skowerski ( 2004; 2014)  i Mateusz Śniegocki ( 2009; 2012).  Pierwszy raz Gdańsk gościł bilardzistów w 1998 roku. Wtedy najlepszym został Łukasz Szywała. Poza nim wygrywali: Robert Zachar ( 2008), Adam Skoneczny ( 2010) i Konrad Piekarski ( 2011 ). Nigdy w Gdańsku nie zwyciężył zawodnik gospodarzy. Z pewnością w tym roku wystawią dużą liczbę graczy. Czy z tej ilości któryś wybije się na szczyt ?